Laatste rit : Silves- Faro : 86 km, 1150 hgm.

Tijdens de briefing van gisterenavond wordt al meegedeeld dat de rit wordt ingekort van 98 km naar 86 km. 'The guys from the weather' verwachten immers regen in de namiddag en zo kunnen we nog net voor het natte weer aankomen op het strand.

De Portugese weerdienst is niet veel beter dan ons KMI, want het regent al heel de nacht en ook 's morgens valt het er nog steeds behoorlijk uit. Bezorgde gezichten, vooral bij de organisatie : 5' voor de start een nieuwe briefing. De koers wordt geneutraliseerd : te gevaarlijk met een lange singletrack om hierin te koersen. Zij die willen mogen zelfs met de wagen mee.

Uiteindelijk zijn er 3 die met de wagen meegaan, een 8-tal die over de weg bollen en de rest volgen de 'track'.
Aanvankelijk valt het allemaal best mee, niet echt gietende regen, en behoorlijk fietsbaar. De maniacs begrijpen niet goed waarom er niet meer gekoerst kan worden in deze omstandigheden.
Iets later wordt het wel duidelijk : bepaalde stukken krijgen door de regen een vettig papje van enkele cm als toplaag die vastkoekt aan je banden alsof het bezetting is. Je banden schuren vast tegen je kader, en je krijgt dat spul er zo maar niet af. 5 maniacs blijven samen vandaag, Flor heeft al snel last van tegenpruttelende ketting en als hij dan nog eens plat rijdt, rijdt hij met 'sweeper' (iemand van de organisatie die bij de laatste renner blijft) over de baan binnen. Rudi rijdt opnieuw lek (heeft trouwens gisterenavond nog 2 nieuwe binnenbanden kunnen steken, en vanmorgen nog eens) in het middenstuk van de lange single-track. Iets verder is het aan Koen om zijn band te vervangen, maar wat erger is, de flank van zijn achterband is over een groot stuk weggesleten door dat rode plakspul van vandaag en de binnenband komt piepen. Enkele lege gellekes langs de binnenkant en rijden. Ondertussen is het echt beginnen gieten en worden het echt wel heroische omstandigheden. Het materiaal ziet enorm af : remmen piepen of weigeren dienst, schakelen lukt nog amper maar vooral, Koen's binnenband komt opnieuw piepen en raakt terug het kader achteraan. Nog 14 km te gaan, maar zo geraken we niet binnen. Mark's voorstel wordt uitgevoerd : achterband naar voorwiel (iets meer speling tussen band en kader), voorband naar achterwiel. Dit alles in de gietende regen, plezant is anders. Als Rudi iets verder dan nog eens stevig valt is de lol er echt helemaal af. 2 uur later dan verwacht komen we dan toch met zijn vijven aan en zijn we trotse finishers van Transgharp 2015!

Jammer genoeg niet op het strand : snel naar de kamer in dit supergrote hotel, warme douche, fiets kuisen, iets eten, fiets in doos en afsluiten van de week.

Later nog meer en wat beeldmateriaal!