Day 7 Underberg - Club Mckanzie
Eat, sleep, race repeat!
OLEE vandaag was het zogezegd de rustdag in onze Joberg2c-journey... Uit onverwachte hoek kwam dan gisterenavond de melding ' een uurtje langer slapen' dit is na 6 dagen toch een beetje een verademing, .. Ipv 5h00 staan we rond 5h40 op voor ons eerste bezoekje aan de dixieclub (iets talrijker dan gisteren en dus niet in de rij voor de ochtendlijke sanitaire behoeften)
Na een wederom fantastisch ontbijt dus toch een beetje meer tijd om ons klaar te maken. Ruim op tijd aan de start en dat geeft de broertjes beduidend wat tijd om eens na te denken over een plannetje...
Resultaat een blitzstart om u tegen te zeggen, waar Luc en Mark niet direct een antwoord op hebben,.. Na een 20tal min, mits wat samenwerking, kunnen we terug aansluiten in de Domengroep. Alee dat denken we toch,..
Kort daarna slagen we met een toch wel omvangrijke groep linksaf voor een prachtige singletrack in een eikenbos, mooi, mooi, mooi en vooral leuk dat de organisatie de gevallen eikeltjes, netjes in hopen heeft gekeerd.
De groep spat uiteen en het gevolg ervan is een languitgestrekte battle naar de finish! Het terrein is niet meer zo zwaar als de voorbije dagen, maar dat maakt de koers beduidend 'harder' .
Hier en daar kunnen we eens rondkijken, maar de waterpoints worden voorbijgesneld, want MM-team1 is in strijd met Full-cycle-team, voor het podium v d dag in de "vets-men-categorie".
Een prachtige floating bridge van een 150tal meters wordt behoorlijk snel genomen.
In een mooie afdaling, over een tiental km hebben we de gehele afdaling nodig om een gaatje van een goeie honderd meter dicht te rijden, enfin.. Rustdag! 81 km en 1200 hoogtemeters rije rije. Een wederom prachtige singletrack door een mooi eucalyptusbos wordt dus ook in gestrekte draf afgehaspeld! Onze Gps vertelt dat het niet zo ver meer is, op minder dan 4 km van de meet, lukt het om de concurrentie dood te knijpen,... Denken we althans.. Nog 800m te gaan met een stevige uppercut nog te inkasseren, ... maar daar komen die taaie Zuid-Afrikaanse broerkes in ware Parijs-Roubaix-stijl terug, weliswaar den ene aan de achterzak van den andere!... nog wat duwwerk bij Koen is niet meer genoeg om de struggle tot een goei eind te brengen, geklopt op de meet, MM-team2 op een 15tal sec.
Recuperen, machtigen douche, weeral kei lekkere lunch en dan allemaal naar de massage, nu wat chillen in de daarvoor bestemde zone met grote plastic vaten, gevuld met ijs en bier,... 'Ons leven hier is een hel!'
Thanks to all!
Kind greetings to all mates of the Belgian metal, chemical and petrolindustries, our cyclingfriends, family and other partners and sponsors!!
Mountainbike and South Africa again on top for the last few days of this wonderful journey!
Sweet kisses Mountain Maniacs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten