Dag 8 in schoonheid afgesloten : ttz samen met Farmer Garry, precies Rudi's broer. Nog maar eens onder de indruk van wat de 3 organiserende kerels voor ogen hebben met hun organisatie. Veel meer dan gewoon een Mtb 9 daagse. Overal waar we passeren worden er gigantische bedragen geïnvesteerd in lokale projecten. Na enkele Black Label biertjes tegen 12 uur voor een laatste keer de tent in. De nacht en ochtend zijn veel warmer dan een paar dagen geleden.
Zaterdag dan : laatste rit van 80 km, naar de zee. Behoorlijk wat naar beneden maar toch nog een kleine 1000 hgm en Whoppa verwittigd ons dat er de laatste 30 km 'still some work need to be done'. Voor de verandering vertrekken we achter een gigantische bobcat-achtige machine, die voor geen meter vooruit ging. We vertrekken met batch A door de suikerrietvelden, tegen een rotvaart, in het stof, tegen een opkomende zon over slingerende paadjes naar beneden.
Belangrijkste boodschap vandaag is veilig de zee bereiken, maar eens de 'race' bezig, laten we ons toch weer lekker meevoeren. Kilometerslang rijden we tussen 'de sugar cane'. Af en toe nog een bits steil klimmetje om na 20 km definitief aan de afdaling richting zee te beginnen. De continu slingerende paadjes kunnen we goed volgen op onze gps-en. Na 40 km volgt er nog een nog een snelle technische single track, op het einde hiervan toch nog pech deze week : 'puncture' vooraan voor Koen. De 2 MM-teams blijven mooi samen. Na dit euvel nog 30 km. De 2 kopmannen zetten zich vooraan de lichtblauwe mountain maniacs trein en geven er een 15 km een stevige lap, de groepjes worden lekker voorbij gesneld. De laatste 15 km dan terug iets rustiger en genieten. Nog effe verloren rijden, en dan idd nog wel wat werk te doen. Ik vraag me op een bepaald ogenblik luidop af of de zee hier op 1000 m ligt?
Na een laatste stuk single track langs de autostrade komen we dan in de laatste kilometers waar ze ons nog eens over 'a floating bridge' van 600 m sturen. Daar zijn ze ondertussen wereldberoemd voor. Dan het laatste stuk op het strand en met een krop in de keel met 4 over de meet.
Het zit erop nu komt het nagenieten. Nog een hamburger mat Karan Beef, finisher t-shirt afhalen en dan op het strand fiets in de doos, zakken overladen en bagage al naar de lodge laten brengen. Pintje drinken in plaatselijke pub, naar de lodge waar we zeer vriendelijk en door een licht in de wind-zijnde-gastvrouw ontvangen worden. Terug naar Scottsburgh voor een uitgebreid meal met seafood. Mark en Luc vliegen op een slordige 40 scampi's! Daarna naar de after party en rond 12 u terug naar de lodge. Nu wij licht in de wind en redelijk snel in slaap, want 's morgens om 8 u komen ze ons al halen voor de terugreis. Eerst 70 km naar Durban, vervolgens vliegen naar Johannesburg. Daar bagage opnieuw inchecken voor volgende vluchten via Londen naar Brussel. Daar loopt het plots een beetje anders dan verwacht. Alles moet opnieuw gewogen worden en onze dozen zijn te zwaar, maar de zakken waren behoorlijk lichter. Na behoorlijk wat gepraat dan toch geregeld gekregen dat enkel Lieven moest bijbetalen. Next problem : plots is de fietsdoos van Koen te hoog. Hier help geen gebabbel : opendoen en verlagen. Zadel er dan maar uit en het komt uiteindelijk nog redelijk goed. Na een bomvolle nachtvlucht naar Londen zitten we hier nu te wachten op de laatste transfer naar Brussel.
Tot binnenkort met beeldmateriaal.
5 MM from London
Geen opmerkingen:
Een reactie posten