Heute fahren wir richtung Italy, naar de voet van de Kronplatz.
Eerst nog een ritje van 130 km met 2 puistjes : 2899 hgm. Echt een beetje met de mensen hun ... spelen. Vertrek te Lienz, na een heerlijk ontbijt met eitje en onder een prachtige blauwe hemel : die Sonne geeft al goed. Via een prachtig fietspad tot aan de voet van Lucknerhaus te Huben. Maar best wel karakter voor nodig : vermits we eerst rechts naar omhoog gaan, om vervolgens boven te draaien en terug naar beneden te komen om dan de baan over te steken en onze volgende klim aan te vatten.
Lucknerhaus dus : 19 km van 820 m naar 1929. Eerste 3 km behoorlijk pikant en vervolgens 10 km wat minder om de laatste 7 km terug pijn te doen. Top 3 wederom weg, kort gevolg door Luc, Flor en Tchmilleke. Daarachter gebattel tussen Koen, Wouter en Bruno, Dirk moet wat lossen. Na halfweg verandert dit : Wouter rijdt weg maar krijgt ook een klapband, gelukkig is daar net de camionette en krijgt hij snel een nieuw wiel. Maar zo komt hij wel op de laatste plaatst terecht, want Werner E. is ingestapt : rustdag voor onze légionair. Dirk vindt zijn tweede adem en passeert Bruno en Koen nog, Wouter, een vat vol adrenaline vecht zich nog tot net achter Dirk.
Zoals gezegd : draaien en dalen : halverwege de afdaling mooie eetplaats aan bruggetje in de volle zon.
Nog even zakken en dan beginnen we aan de Passo de Stalle of Stallersattel. Boven ligt de grens met Italië. Een klim van 34 km : van 820 m naar 2052 m. 2 km pikkie pik, dan 26 km behoorlijk plat en de laatste 7 km tussen de 6% en de 9% met pieken tot 12. De groep beslist om de koers te neutraliseren tot aan de laatste 7 km, zodat er niemand alleen dat lange stuk door de vallei moet afhaspelen. Zodra er op reeds 12 km echt terug geklommen dient te worden zijn de toppers weer weg. Flor, Luc, Werner Z, en Koen op het nippertje vormen de volgende gruppetto, kort gevolgd door Wouter en Dirk. Bruno heeft het lastig maar bijt door tot boven.
De afdaling is iets speciaal : vermits de weg zo smal is, mag je maar een kwartier per uur (telkens het eerst kwartier) dalen, en vervolgens mogen ze dan van half tot kwart voor stijgen.
Over timing gesproken : Bruno komt om 1 voor 3 boven : iemand steekt een koek in zijn mond, iemand anders giet een beker cola bij hem binnen, een derde doet zijn trui uit en geeft hem een warme vest en de 4de zet zijn helm op en juu! Want het is groen licht en we mogen dalen. Op naar Amate bij Brunico : net aan de afslag richting Amate springt Koen zijn band nog : snel ander wiel en, niet op het kaartje : nog 4 km stevig klimmen richting Hotel. Maar het is de moeite waard : midden in de alpenwei met zicht op Kronplatz. Pintje op de parking en nu dus bloggen!
voor de liefhebbers hier snel effe de tussenstand :
Rudi 268, Gorpie 258, Ron 231, Flor 182, Werner Z. 162, Wouter 158, Dirk 142,Luc 139, Koen 138, Bruno 112, Werner E. 95.
Ciao, a domani!
beeldjes volgen snel.....hopelijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten