Dag 4 : ritje in de regen via Kronplatz en Passo di Valparola

De 4^de dag alweer.

Na een uitgebreid ontbijt met spek en eieren in het het Amate hotel maken we ons klaar tegen 9.00u voor een ‘ritje’ van rond de 100 km met 2 klimmetjes en een 2300 hgm.

Minpuntje : het vertrekpunt zit volledig in de mist en voelt behoorlijk fris aan. Mouwstukken worden veelvuldig gebruikt. Pluspunt : de eerste 5 km lekker naar beneden en dan richting Brunico, naar de voet van de Kronplatz. We nemen even de verkeerde route en maken zo een lusje van een 10 km met al een dapper stukje bergop : effe de benen voelen zeker.

Langs een mooie slingerende baan met wel behoorlijk wat verkeer rijden we richting klim. Af en toe wat tunnels, maar er is telkens een krakkemikkeg padje rond het obstakel voorzien zodat we niet dat gevaarlijke zwarte gat in moeten. Echter éénmaal is het padje volledig geblokkeerd door naar beneden gekomen rotsblokken en moeten we toch de tunnel in. We bevinden ons net aan een nooduitgang en komen zo in het midden van de tunnel terecht. De auto’s en vrachtwagens komen tegen een rotvaart voorbij : kwestie van goed timen dus en dan met zijn allen de fiets op en maken dat we eruit zijn. Op naar de Kronplatz.

Klim van 17 km met de laatste 4 onverhard en behoorlijk steile stukken. Echt wel een lastige klim maar toch af en toe een stuk waar je heel even kan recuperen. De 4 gevreesde laatste kilometers op het onverharde gedeelte kunnen we echter niet doen wegens werken. Op zich niet zo slecht vermits het net zachtjes is beginnen regenen. Terug naar beneden om dan de 34 km richting Valparola aan te vatten.

Wederom een mooie slingerende baan, maar nu echt wel nat en koud. Zodra de weg op 20 km van de top wat meer glooiing vertoont zit het spel dadelijk op de wagen. Top 3 samen met Flor weg, daarachter 2 duo’s : Luc en Werner Z. en Koen en Wouter. Rudi pakt zijn 2^de van de dag. Tijdens de lange mooi klim is het behoorlijk aangenaam, maar de baan is wel kletsnat, er is juist iets gepasseerd en de lucht is nog steeds grijs en dreigend. Het is al bijna 14.00 u als we bovenkomen, hoog tijd om te eten. Maar nat en koud op de top maakt het allesbehalve gezellig. Er worden wel enkele murmeltieren gespot en Polle en Rudi gaan op jacht voor de beste foto. Dan maar snel dalen richting Cortina d’Ampezzo over een kletsnat wegdek. Iets na 15.00 u arriveren we reeds in Hotel Des Alpes, waar we ooit al eens gelogeerd hebben en toen nog Bruseghin zijn tegengekomen met Cassani (huidig bondscoach van Italië). De fietsen worden afgespoten en iedereen gaat snel in een welverdiende warme douche. Op dit eigenste moment zitten er zelfs een paar sjarels in de wellness! Laat het bad maar brubbelen....

 

Tot later,

maniacs